Does your love for something necessarily mean that you will love studying about it too? I don’t think so. Even though a technical person by profession, books and reading have always been among my greatest obsessions. I never wanted to be a person of science and technology. I’m an artist at heart. But by some irony of life, I didn’t study arts or literature or humanities. I went to the technical college. but deep down I have never been satisfied with what I’ve been doing all these years. I had always been sorry about the years spent in studying technology which could have been spent for studying humanities or literature. This was my agony. But to soothe my heart a little, I made an effort to study literature lately by registering myself for a correspondence course in m.a.in English literature offered by an open university, because I thought it would relieve me of my hang-up a bit. I have always believed that one should pursue one's studies and work in a field of something one loved deeply. And since I loved books, I thought I would find the study of books and authors interesting too. But I was mistaken. What I found when I read the text books of my course in literature was that authors and books were being performed surgery upon by various people. They call it criticism, analysis and all sorts of names. If this was what it meant by a course in literature, then I didn’t need it, and there is no point in grieving over the fact that I didn’t study literature earlier.
I saw authors and their books on the operating table, stripped of their clothes, parts of their bodies being dissected and taken to other similar tables to compare them with the corresponding parts of other authors and their creations, or their bodies being twisted and bent into all sorts of awkward, clumsy designs just to see if it looked better that way. If studying literature is this, then I’m simply not interested. I read just for the joy of reading. and i have my own ways of appreciating a book. criticism and analysis are acceptable to the extent that it helps you understand and appreciate the book better and give you a clarified picture, and not just for criticism's sake. In the name of criticism, people are just producing far fetched interpretations to writings, which even the author never meant in the first place. If you go on interpreting, you can make thousands of interpretations for the same book. If u enjoyed reading a book and have framed your own idea as to what it is, then move on, and don’t get entangled in the unnecessary confusion of the so-called criticism and analytical study.
when I read my textbooks of literature, I felt that they were trying to convey the idea that criticism is the ritual you have to perform at any cost if you are interested in books. For the good-for-nothing writers, the critics are a great help, because it is the various interpretations attributed to their works by the critics that enable them to answer the questions of their readers, because they are so hopeless that they themselves never know the meaning of the meaningless substance they write. At this point, one might ask me: “so what had you been thinking literature was if it was not the study and analysis of the written words and their authors?” Truly speaking, I didn’t know for sure. I was totally blinded by my love for the written word that there was not even a single moment when the thought arose in me as to what really the study of literature was. The only thought that was there is that if books made me happy, then studying them would definitely make me happy too, since anyway I would be surrounded by the one thing that I had great love for-- books. With any other course I did, I would have to find time to read books, whereas when the course is literature, I don’t have to do the same since my course itself would be all about reading them. But as i now know, that reading would not be for enjoying what you read, but to become a master of it by analyzing it using various techniques. This is another kind of science and technology. It has nothing to do with art, which makes me an unsuitable person to pursue it. Moreover, I will have to read the same book over and over again to get a clear picture of the intricacies involved if I really want to say that I was studying literature. I can read a book for the second time after a long time, but not immediately as it will diminish the beauty of the book.
* * *
ഒരു സംഗതി ഇഷ്ടമാണെങ്കില്‍ അതിനെക്കുറിച്ച്‌ പഠിക്കുന്നതും ഇഷ്ടമാകണമെന്നുണ്ടോ? അങ്ങനെ ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക്‌ തോന്നുന്നില്ല. ഒരു ടെക്നിക്കല്‍ ആളാണെങ്കിലും, പുസ്തകങ്ങളും വായനയും എപ്പോഴും എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഇഷ്ടങ്ങളായിരുന്നു. ഒരു സാങ്കേതികവിദഗ്ദ്ധനാകാന്‍ ഒരിക്കലും ആഗ്രഹിച്ചില്ല. ഹൃദയം കൊണ്ട്‌ ഒരു കലാകാരനാണ്‌ ഞാന്‍. എങ്കിലും വിരോധാഭാസമെന്നു പറയാം, ആര്‍ട്‌സോ ഹ്യുമാനിറ്റീസോ പഠിക്കേണ്ടതിനുപകരം ഞാന്‍ ടെക്നിക്കല്‍ കോളേജിലാണ്‌ പോയത്‌. പക്ഷേ ഉള്ളിന്റെയുള്ളില്‍, ഇത്രയും നാള്‍ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന കാര്യങ്ങളില്‍ എനിക്ക്‌ പൂര്‍ണ്ണമായ തൃപ്തി ലഭിച്ചില്ല. സാങ്കേതികവിദ്യ പഠിച്ച സമയത്ത്‌ ഹ്യുമാനിറ്റീസോ സാഹിത്യമോ പഠിക്കാതിരുന്നതില്‍ എനിക്കു എപ്പോഴും ദു:ഖം തോന്നി. അതിനല്‍പം സമാധാനം കണ്ടെത്താന്‍ ഞാന്‍ ഈയടുത്ത്‌ ഒരു ഓപ്പണ്‍ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയില്‍ ഇംഗ്ലീഷ്‌ സാഹിത്യത്തില്‍ എം. എ.യ്ക്ക്‌ പേര്‍ റെജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്തു. എപ്പോഴും ഞാന്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നത്‌ ഒരാള്‍ താന്‍ സ്നേഹിക്കുന്ന വിഷയം പഠിക്കുകയും അതില്‍ തൊഴില്‍ ചെയ്യുകയും വേണം എന്നായിരുന്നു. പുസ്തകങ്ങള്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നതുകൊണ്ട്‌ അവയെക്കുറിച്ചും അവയുടെ രചയിതാക്കളെക്കുറിച്ചും ഉള്ള പഠനവും എനിക്കിഷ്ടമാകുമെന്ന് ഞാന്‍ കരുതി. പക്ഷെ എനിക്ക്‌ തെറ്റി. എന്റെ സാഹിത്യകോഴ്‌സിന്റെ പുസ്തകങ്ങള്‍ വായിച്ചപ്പോള്‍ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞത്‌ സാഹിത്യകാരന്മാരെയും അവരുടെ സൃഷ്ടികളെയും പലരും ശസ്ത്രക്രിയ ചെയ്യുന്നതാണ്‌. വിമര്‍ശനമെന്നും പഠനമെന്നുമൊക്കെ അത്‌ അറിയപ്പെടുന്നു. ഇതാണ്‌ സാഹിത്യപഠനമെങ്കില്‍ എനിക്കതിന്റെ ആവശ്യമില്ല. മുന്‍പ്‌ സാഹിത്യം പഠിക്കാതിരുന്നതില്‍ ദു:ഖിക്കുന്നതിലും അര്‍ത്ഥമില്ല.
ഓ.ആര്‍. മേശമേല്‍ ഗ്രന്ഥങ്ങളെയും അവയുടെ കര്‍ത്താക്കളെയും കിടത്തിയിരിക്കുന്നത്‌ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു. എന്നിട്ട്‌ അവരുടെ ശരീരത്തിലെ ഓരോ അവയവങ്ങള്‍ മുറിച്ചെടുത്ത്‌ മറ്റു മേശകളിന്മേല്‍ കിടക്കുന്നവരുടേതുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു. അവരുടെ അവയവങ്ങള്‍ പല വികൃതമായ രൂപങ്ങളിലും വളക്കുകയും പിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ആ രീതിയിലായാല്‍ ഭംഗി കൂടുതലുണ്ടാവുമോ എന്നറിയാന്‍. ഇതാണ്‌ സാഹിത്യപഠനമെങ്കില്‍ എനിക്കത്‌ വേണ്ട. വായനയുടെ ആനന്ദത്തിനുവേണ്ടി മാത്രാമാണ്‌ ഞാന്‍ വായിക്കുന്നത്‌. വായിക്കുന്നത്‌ എന്റേതായ രീതിയില്‍ ആസ്വദിക്കാനും എനിക്കറിയാം. നിരൂപണവും പഠനവുമൊക്കെ വായിക്കുന്നത്‌ മനസ്സിലാക്കാന്‍ എത്ര വേണമോ അത്രയും മതി. നിരൂപണത്തിനുവേണ്ടി നിരൂപണം ആവശ്യമില്ല. നിരൂപണത്തിന്റെ പേരില്‍ ഗ്രന്ഥകാരന്‍ പോലും വിചാരിക്കാത്ത വ്യാഖ്യാനങ്ങളൊക്കെയാണ്‌ നിരൂപകന്മാര്‍ പുസ്തകങ്ങള്‍ക്ക്‌ സാധാരണ കല്‍പ്പിക്കുന്നത്‌. വ്യാഖ്യാനിക്കാനാണെങ്കില്‍ ഒരു പുസ്തകത്തിന്‌ ഒരായിരം വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍ കണ്ടെത്താം. ഒരു പുസ്തകം വായിക്കുമ്പോള്‍ അതിനെക്കുറിച്ച്‌ ഏതാണ്ടൊരു രൂപം ലഭിക്കുകയും അത്‌ ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്തെങ്കില്‍ പിന്നെ നിരൂപണം, പഠനം എന്നൊക്കെയുള്ള ചിന്താകുഴപ്പങ്ങളില്‍ സമയം പാഴാക്കാതെ മറ്റു കാര്യങ്ങള്‍ നോക്കുകയാണ്‌ നല്ലത്‌.
എന്റെ സാഹിത്യ ടെക്സ്റ്റ്‌പുസ്തകങ്ങള്‍ വായിച്ചപ്പോള്‍ തോന്നിയത്‌ വായനയിലും പുസ്തകങ്ങളിലും താല്‍പര്യമുണ്ടെങ്കില്‍ നിര്‍ബന്ധമായും നടത്തേണ്ട ഒരു ചടങ്ങാണ്‌ നിരൂപണവും അപഗ്രഥനവും എന്നാണ്‌. തീരെ ഗുണമില്ലാത്ത എഴുത്തുകാര്‍ക്ക്‌ നിരൂപകരുടെ വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍ ഒരു സഹായമായിരിക്കും, കാരണം അവരുടെ വായനക്കാരുടെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുള്ള ഉത്തരങ്ങള്‍ അതില്‍നിന്ന് ലഭിക്കും. അവര്‍ക്ക്‌ തന്നെ അറിയില്ലായിരുന്നു അവര്‍ എഴുതിയതിന്റെ അര്‍ത്ഥം. ഇപ്പോള്‍ ആരെങ്കിലും എന്നോട്‌ ചോദിച്ചേക്കാം,"അപ്പോള്‍പ്പിന്നെ സാഹിത്യപഠനം എന്താണെന്നാണ്‌ നിങ്ങള്‍ കരുതിയത്‌?" എന്ന്. സത്യമായും എനിക്കൊരു രൂപവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നാണ്‌ എന്റെ മറുപടി. എഴുതപ്പെട്ട അക്ഷരങ്ങളോടുള്ള സ്നേഹത്തില്‍ മുങ്ങിപ്പോയപ്പോഴൊന്നും അവയെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനം എന്തായിരിക്കും എന്ന് ഒരിക്കലും ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല. ഒന്നേ കരുതിയിരുന്നുള്ളൂ: പുസ്തകങ്ങള്‍ ഇഷ്ടമാണെങ്കില്‍പ്പിന്നെ അതിനെക്കുറിച്ച്‌ പഠിക്കുന്നതും സന്തോഷം നല്‍കുന്ന കാര്യമായിരിക്കും എന്ന്. കാരണം ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന സാധനത്തിന്റെ, അതായത്‌ പുസ്തകങ്ങളുടെ, നടുവിലായിരിക്കുമല്ലോ ഞാന്‍. മറ്റെന്ത്‌ പഠിച്ചാലും പുസ്തകങ്ങള്‍ വായിക്കാന്‍ പ്രത്യേക സമയം കണ്ടെത്തേണ്ടി വരും. പക്ഷേ പുസ്തകവായന തന്നെ പഠനമാകുമ്പോള്‍ അതിനായി പ്രത്യേകം സമയം കണ്ടെത്തേണ്ടി വരില്ലല്ലോ. പക്ഷേ ഇപ്പോള്‍ എനിക്കറിയാം ആ വായന ആസ്വദിക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയല്ല, പല സങ്കേതങ്ങളുപയോഗിച്ച്‌ അപഗ്രഥനവും പഠനവും നടത്താന്‍ വേണ്ടിയാണ്‌ എന്ന്. ഇതും ഒരുതരം ശാസ്ത്രസാങ്കേതികവിദ്യ തന്നെ. കലയുമായി അതിന്‌ യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല. അതുകൊണ്ട്‌ തന്നെ ഞാന്‍ ആ പഠനത്തിന്‌ യോജിച്ചയാളല്ല. മാത്രവുമല്ല, നിരൂപണത്തിനുവേണ്ടി ഒരു പുസ്തകം തന്നെ പലയാവര്‍ത്തി തുടര്‍ച്ചയായി വായിക്കേണ്ടി വരും. അതെനിക്ക്‌ പറ്റില്ല. ഒന്നു വായിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍പ്പിന്നെ കുറേക്കാലം കഴിഞ്ഞാല്‍ വീണ്ടും വായിക്കാം. അല്ലാതെ തുടര്‍ച്ചയായി ഒന്നിലധികം തവണ വായിച്ചാല്‍ നമ്മുടെ കണ്ണില്‍ ആ പുസ്തകത്തിനുള്ള സൗന്ദര്യം തന്നെ നഷ്ടമായിപ്പോകും.
No comments:
Post a Comment